Piç/ Hakan Günday

             Piç/Hakan Günday
              Doğan Kitap Yayınevi
                  224 sayfa











Bundan tahmini üç yıl önce lisede sıra arkadaşımın okuduğunu gördüğüm bir kitaptı Piç. Hakan Günday ismini de yeni yeni duymaya başladığım sıralardı. Benim bilinç altımda öyle bir birleşmiş ki Hakan Günday ve onun kitabı Piç; ben okuyacağım ilk Hakan Günday kitabının Piç olacağını yıllardır biliyorum. Böyle bir hikayenin sonucunda tabi ki öyle de oldu.

Piç literatüre geçtiği anlamda kullanılmıyor tabi kitapta. Kitaptaki anlamıyla piç; iyi koşullar altında yaşayan fakat yaşamak istemeyen, yetenekleri olan fakat kullanmayan, bilen gören duyan anlayan ama bilmiyor görmüyor duymuyor anlamıyormuş gibi davranan adamlar. Kendilerini hayattan soyutlayabilmiş, umursamamayı, öylesine yaşayabilmeyi öğrenebilmiş insanlar. Haliyle her düşünceye, inanışı aslında hem yakın hem uzak kalabilenler kitabın karakterleri. Bir bakıyorsun dünyanın en zeki adamı, bir bakıyorsun aptallık çukurunda yüzüyor diyebildiğin değişik bir topluluk onlar.  

Ben okurken bu değişik insanların arkadaşlıklarına, aile ilişkilerine, aşklarına ve onları gördüğümüz insanlar yapan tüm özelliklerine baktım. Baktıkça çevremizde görebildiğimiz insanlara kitaptaki anlamıyla 'piç' diyebilir miyiz diye düşündüm. Eh biraz da zamanda yolculuk yapıp 2002 yılına gittim. Yaşamın bazı kolaylıklarına ve zorluklarına şahit oldum. 

Kitap akıcı, kısmen öğrenebileceğiniz yeni bilgilerin olduğu bir kitap ancak beklentiyi düşük tutmakta fayda var. Hakan Günday hakkındaki şimdilik ikircikli olan düşüncelerim umarım diğer kitaplarında değişir. 

* "... Domino taşlarını bilirsin. Önce özenle dizilirler sonra tek bir fiskeyle hepsi teker teker yıkılır. Ancak romandaki hikayede domino taşlarından oluşmuş zincirin iki tarafına da aynı anda dokunuluyor ve zincir aynı anda iki taraftan yıkılmaya başlıyor. Zincirdeki domino taşı sayısı tek. İki uçtan birbirlerini yıkarak ilerleyen taşlar tam ortadaki taşın iki yanına da aynı anda çarpıyor. Ortadaki taş aynı anda, aynı güçte iki darbeyi, iki taraftan aldığı için ayakta kalıyor. Bütün yıkılmış taşların arasında tek başına duruyor..."

*Ceza yaşıyormuş taklidi yapmaya mahkum olmaktır. Bir insanın tanıyabileceği en şiddetli acının kaynağıdır." 

*Oysa psikoloji kitaplarına göre kişinin ailesini zihninde yaratması bir hastalık, sonsuza dek mutlu yaşamak da edebiyat kitaplarına göre masaldır.